วันพุธที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

ความทรงจำดีดีที่ หาดจอมเทียน พัทยา

ความทรงจำดีดีที่ หาดจอมเทียน พัทยา




เมื่อรุ่นน้องทีเคยทำงานร่วมกันที่ TDK เมื่อ 10กว่าปีที่แล้ว จากนั้นได้แต่งงานกับคนญี่ปุ่น และไปอยู่ที่ญี่ปุ่น ได้กลับมาเที่ยวเมืองไทยในช่วง Golden Week ซึ่งรุ่นน้องคนนี้ก็จะเดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านในทุกปีในช่วงนี้ โดยจะมีเพื่อนๆ ในแก็งค์ เดียวกันมารวมตัวกันแบบนี้ทุกปี  


โดยปีนี้ได้นัดกันไปเที่ยวที่หาดจอมเทียนพัทยา เพื่อพูดคุยกันในเรื่องความหลังต่างๆ โดยนัดกันที่โรงแรมที่พักเลยประมาณบ่ายโมง โดยปีนี้เจ้ารุ่นน้องผมมากับลูกชายคนที่ 2 ชื่อเรียวคุง  


โดยในแก็งค์นี้ ก็มีผู้ชาย 2คน คือ ผม กับ เรียวคุง ที่ต้องไปนอนค้างคืนกับสาวๆ 5 คนแบบงงๆ แต่ก็สนุกมาก แม้ว่าจะเป็นระยะเวลาสั้นๆ คือจากบ่ายโมง ถึงเที่ยงของอีกวันก็ตาม ส่วนมากจะเป็นการกิน และคุยกันเสียเป็นส่วนใหญ่


มาทะเลทั้งทีก็ต้องเล่นน้ำทะเลกัน แต่ว่าไม่มีใครเล่นกันเลย งงมาก อาจเป็นเพราะว่าที่โรงแรมมีสระว่ายน้ำ ทุกคนเลยเล่นน้ำในสระมากกว่าเล่นน้ำทะเล แต่ว่าทะเล ก็คือทะเล วิวสวยยังไงก็สวยอย่างงั้น โดยเฉพาะเวลาที่พระอาทิตย์ใกล้จะตก


ช่วงที่ไป ก็เป็นช่วงวันแรงงาน คนก็เยอะมากพอสมควร และอากาศก็ร้อนสุดๆ ไปเลย เจ้าเรียวคุงไม่เคยสัมผัสอากาศร้อนแบบประเทศไทย ก็ผดร้อนขึ้นเต็มตัวเลย เปิดแอร์อยู่แต่ในห้องพัก กว่าจะชวนลงมาเล่นน้ำในสระน้ำได้ก็ร่วมๆ 5โมงเย็น แต่พอได้เล่นเท่านั้น ก็ไม่ยอมขึ้นเลย เหมือนกันหมดทั้งเด็กไทย เด็กญี่ปุ่น ชอบเล่นน้ำกันจริงๆ 


จากนั้นก็ต้อง Enjoy Eating กันครับ งานนี้ผู้หญิงเยอะ ก็ต้องแสดงฝีมือกันแบบสุดๆ ส่วนเราผู้ชาย ก็รอกินอย่างเดียว จากนั้นก็นั่งล้อมวงกินข้าว และก็คุยกัน โดยเล่นเกมกับเรียวคุงด้วย เรียกว่าสนุกมากมายเลย กว่าจะแยกย้ายกันไปนอน ก็ เกือบๆ 5ทุ่มกันเลย แต่เหมือน เรียวคุงยังสนุกอยู่ ยังไม่อยากจะเลิกเล่น 



ทั้งเล่นทายเมืองหลวงของประเทศต่างๆ ทั้งทายธงชาติ ทายชื่อประเทศ และอื่นๆ สนุกจนลืมง่วง กันเลย แม้ว่าจะพูดกันคนละภาษา แต่ว่าเรามีตัวช่วยอย่าง Google แปลภาษา และคุณแม่ เรียวคุง ทำให้เล่นกันได้อย่างสนุกสนาน เอาไว้พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมา แล้วมาเล่นกันใหม่ก็ได้นะครับ วันนี้ต้องนอนแล้ว ดึกมากแล้ว

By : K.C.A.N

วันอาทิตย์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

ทำความสะอาดพัดลม

ช่วงนี้อากาศร้อนมากมาย อุปกรณ์ไฟฟ้าที่ทุกๆ บ้านมี และทำงานกันหนักหนาสาหัสอุปกรณ์หนึ่งในช่วงนี้เลยก็คือ "พัดลม" 

เมื่อเราใช้พัดลมไปนานๆ ก็จะมีฝุ่นสะสมตามตะแกรงหน้า ตะแกรงหลัง ใบพัด และบริเวณอื่นๆ ซึ่งฝุ่นเหล่านี้นี่เองที่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เจ้าพัดลมของเรากินไฟเพิ่มขึ้น ให้ลมออกมาน้อยลง รวมถึงอาจเป็นแหล่งสะสมเชื้อโรค และที่สำคัญที่สุดก็คือฝุ่นจะทำให้ แกนของพัดลมกับบูตเสียดสีกันจนทำให้แกนสึก หรือบูตสึก และอาจทำให้พัดลมหยุดหมุนได้

ซึ่งถ้าพัดลมหยุดหมุนแต่ว่าไฟฟ้ายังจ่ายเข้าไปในมอเตอร์อยู่และล่ะก็ โอกาสที่จะเกิดเพลิงไหม้ก็จะมีสูงมาก เพราะว่าพลังงานไฟฟ้าไม่ถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานจลน์ ในการหมุนมอเตอร์ มันก็จะถูกเปลี่ยนไปเป็นพลังงานความร้อนแทนโดยทันที...

วันนี้ก็เลยจะมานำเสนอวิธีการทำความสะอาดพัดลมกัน พอดีว่าวันนี้ผมก็ว่าจะทำความสะอาดพัดลมทั้งบ้านด้วย  เลยเอามาเขียนเป็นบล๊อกด้วยก็น่าจะดี

เริ่มแรกก็จะต้องแกะตะแกรงหน้าออกก่อนครับ ซึ่งปกติพัดลมแต่ละรุ่นก็ไม่ค่อยจะเหมือนกัน แต่โดยส่วนมากก็จะไม่แตกต่างกันมา อย่างของผมจะมีตัวล๊อกอยู่ข้างล่าง ก็แค่แกะตัวล๊อกออก จากนั้นก็ค่อยๆ ถอดพลาสติกที่ล้อมตะแกรงหน้าออกครับ สิ่งที่จะต้องถอดอันถัดไปก็คือใบพัด ซึ่งก็จะมีตัวล็อกอยู่ตรงกลาง วิธีการถอดก็คือให้จับใบพัดเอาไว้ และให้หมุนตัวล๊อกออกซึ่งโดยปกติ ตัวล๊อกใบพัดลมจะเป็นเกลียวแบบย้อนศร คือไม่เหมือนกับเกลียวปกติทั่วไป แต่จะเป็นแบบหมุนตรงข้าม อธิบายแล้วอาจจะงงนิดๆ เอาเป็นว่าที่ตัวล๊อกจะมีลูกศรบอกว่าหมุนทางไหนออก และหมุนทางไหนเข้า (<--tight loose-->) loose คือหมุนออก tight คือหมุนเข้าให้แน่น 


เมื่อถอดใบพัดออกแล้วก็จะถึงคิวตะแกรงหลัง ซึ่งก็จะมีตัวล๊อกแบบเกลียวปกติอยู่ ก็ให้หมุนออกปกติได้เลย และก็นำตะแกรงหลังออก จากนั้นก็ถอดตัวครอบมอเตอร์ออกโดยอันนี้ต้องใช้ไขควงเฉกเข้ามาช่วย  โดยขันน๊อตของตัวครอบมอเตอร์ด้านหน้าออกก่อน ปกติจะมีน๊อต 3-4ตัว จากนั้นก็ขันตัวกดส่ายออก และก็ตัวครอบหลัง ซึ่งก็จะมีน๊อตอยู่ 1ตัว ตามรูปข้างบนด้านขวามือ

เมื่อถอดทั้งหมดออกแล้ว เราก็จะแบ่งส่วนประกอบออกเป็น 2ส่วนใหญ่ๆ คือ ส่วนที่สามารถล้างน้ำได้ กับส่วนที่ล้างน้ำไม่ได้


เราก็จะเริ่มจากส่วนที่ล้างน้ำได้ก่อนเลย เพราะว่าล้างเสร็จแล้ว เราก็ต้องนำไปตากแดด เพื่อให้มันแห้งอีก ก็ง่ายๆ ครับ ล้างน้ำผสมน้ำยาล้างจานได้เลย แล้วก็นำไปตากแดดเอาไว้


จากนั้นก็มาจัดการกับตัวมอเตอร์ ซึ่งไม่สามารถล้างน้ำได้ โดยเราจะใช้แปรงทาสีในการกำจัดฝุ่นออกจากตัวมอเตอร์ครับ เมื่อกำจัดฝุ่นออกจนดูสะอาดดีแล้ว เราก็จะมาใส่น้ำมันหล่อลื่นตามจุดหมุนต่างๆ โดยเฉพาะบริเวณแกนของพัดลม กับตัวบูต เมื่อทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จะถึงช่วงประกอบกลับกันแล้ว


จุดทีต้องเน้นก็คือตัวครอบมอเตอร์ทั้งด้านหน้า และด้านหลัง จะต้องให้แห้งสนิทจริงๆ เพราะว่าถ้าไม่แห้งหรือมีหยดน้ำเหลืออยู่ภายในแล้วจะอันตราย เนื่องจากจะต้องสัมผัสกับมอเตอร์ซึ่งจะมีกระแสไฟฟ้าอยู่ ถ้ามีหยดน้ำหรือไม่แห้งสนิท อาจทำให้เกิดการลัดวงจรสร้างความเสียหายให้กับตัวมอเตอร์ได้



เมื่อมั่นใจว่าแห้งสนิทดีแล้วเราก็เริ่มประกอบกลับกันเลย โดยเริ่มจากแผ่นครอบฝาหน้า ยึดน๊อตกลับเข้าไปตามเดิม ตามด้วยตัวครอบมอเตอร์ด้านหลัง และปุ่มกดส่าย ตามด้วยตะแกรงหลัง ใบพัดพัดลม และสุดท้ายท้ายสุด ก็คือตะแกรงด้านหน้า ตามรูปข้างล่างเลยครับ


เมื่อประกอบทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ก็ให้ตรวจดูอีกครั้ง ก่อนที่จะนำไปเสียบปลั๊ก เพื่อทดสอบกัน ว่าพัดลมที่เราทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว จะยังทำงานปกติหรือไม่... เมื่อมั่นใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติก็เสียบปล๊ก และลองเปิดเครื่องดูได้เลย ถ้าหากว่าพัดลมหมุนปกติ ก็เป็นอันว่าทุกอย่างเสร็จสิ้นเรียบร้อย ซึ่งจะรู้ได้ทันทีว่าลมมันแรงขึ้น และเสียงก็จะเบาลงด้วย เพราะว่าเราได้หล่อลื่นมอเตอร์ ด้วยน้ำมันแล้ว


หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบล๊อกทำความสะอาดพัดลมนี้จะมีประโยชน์กับทุกๆ คนในช่วงที่อากาศร้อนๆ ครับ

By: KCAN



วันจันทร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

ให้มันจบในรุ่นเรา

"ให้มันจบในรุ่นเรา" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ได้หมายความแบบที่น้องๆ ยุคใหม่เขาหมายถึงกันนะครับ ในที่นี้หมายถึงธุรกิจของครอบครับ ธุรกิจบางครอบครับที่จะต้องหายไปเมื่อหมดรุ่นใด รุ่นหนึ่งไป... 
ผมเคยมีเพื่อนที่ที่บ้านขายข้าวหน้าเป็ด เป็นเป็ดย่างอบน้ำผึ้งที่ผมคิดว่าอร่อยพอๆ กับเจ้าดังๆ เจ้าหนึ่งที่อยู่ในหลายๆ ห้างเลยทีเดียว ร้านของเพื่อนผมตั้งอยู่แถวๆ สี่แยกบ้านแขก หลังจากที่เรียนจบ ป.ตรีมาด้วยกัน ก็แยกย้ายกันไปทำงาน เพื่อนผมก็อยู่ในโรงงานแถวๆ บางปะอินมานานกว่า 20ปี ปล่อยให้พ่อกับแม่ขายข้าวหน้าเป็ด จนกระทั่งวันหนึ่ง ก็ขายไม่ไหว และร้านก็ต้องปิดตัวลงไป ข้าวหน้าเป็ดที่แสนอร่อยร้านนึง ในราคาทีคนธรรมดาสามารถจับต้องได้ ก็หายไปจากประเทศไทย...

เคยถามเพื่อนผมเหมือนกัน ว่าทำไมไม่สืบต่อธุรกิจครอบครับ เพื่อนก็บอกว่าพ่อกับแม่ บอกว่าอาชีพที่ทำมันลำบากมาก เป็นอาชีพของคนที่ไม่มีความรู้เขาทำกัน เพราะว่า พ่อกับแม่เพื่อนไม่จบชั้นประถม เลยอยากให้ลูกๆ เรียนหนังสือสูงๆ เท่าที่จะทำได้ และได้อาชีพการงานที่ดีกว่าที่พ่อ แม่ทำ จะได้ไม่ลำบาก ซึ่งก็มีความคิดคล้ายๆ กันหมด ไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่ของผมเองก็เช่นกัน แต่สำหรับผมต่างไปตรงที่ว่า พ่อผมก็ทำงานเป็นลูกจ้างเขามาตลอดทั้งชีวิต ส่วนแม่ผมก็เป็นแม่ค้าขายเสื้อผ้าตามตลาดนัด ซึ่งเคยเหมือนกันที่จะสืบต่อธุรกิจของแม่ แต่ว่าแม่ก็ไม่ให้ ไล่แต่ให้ไปสมัครงาน บางครั้งก็ไม่ค่อยจะเข้าใจผู้ใหญ่เหมือนกัน ทำไมถึงอยากให้ลูกๆ ไปเป็นลูกจ้างเขาจัง ทำไมไม่อยากให้ลูกเป็นเจ้าของกิจการของตัวเองไม่เข้าใจจริงๆ 

เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมเองก็เกินกว่าความเป็นผู้ใหญ่แล้วมองย้อนกลับไปในอดีต และมองคนที่อยู่รอบข้าง น้องๆ รุ่นใหม่ในที่ทำงาน  บางคนพ่อกับแม่ก็มีร้านอาหารบ้าง มีร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังบ้าง ก็หวังดีว่าถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้สืบทอดธุรกิจต่อจากพ่อแม่ ด้วยความที่พ่อแม่ผมไม่มีกิจการใดๆ ส่งต่อให้และตัวเองก็รับจ้างเขามาตลอดชีวิต จึงอยากให้น้องๆ รุ่นใหม่รักษาธุรกิจของครอบครัวเอาไว้ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับความสนใจจากเขามากเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นเด็กพึ่งจบใหม่ ยังอยากทำงานในสายอาชีพที่ตัวเองเรียนจบมา และอาจจะเห็นว่าอาชีพที่พ่อแม่ทำอยู่นั้นลำบาก และจะเป็นอาชีพสุดท้ายที่จะเลือกทำ ผมเองก็เข้าใจในความลำบากของพ่อแม่ แต่ถ้าเราเป็นลูก เราก็ควรที่จะได้เคยช่วยเหลือพ่อแม่ทำอยู่บ้าง ดังนั้นการหาวิธีการต่อยอดทางธุรกิจ โดยนำความรู้ที่ได้เรียนมา นำมาต่อยอดร่วมกับธุรกิจที่บ้านเช่นนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยบริหารจัดการ นำความรู้ที่ได้เรียนมาปรับปรุงคุณภาพของสินค้า/บริการ โดยเราอาจจะไม่ต้องลงมือทำเองในทุกขั้นตอน

แต่เราจะเป็นผู้บริหารแทน เพราะว่าถ้าเราเคยช่วยพ่อกับแม่ทำงานในทุกๆ ขั้นตอนมาแล้ว รู้อยู่แล้วว่าต้นทุนเท่าไหร่ ซื้อวัสดุมาจากไหน แต่ละวันขายได้เท่าไหร่ กำไรเท่าไหร่ ขั้นตอนไหนที่จะต้องเป็นความลับ ขั้นตอนไหนสามารถเปิดเผยได้ ขั้นตอนไหนที่ต้องปรับปรุง ขั้นตอนไหนที่สามารถนำเทคโนโลยีมาต่อยอดได้ อะไรคือสิ่งที่พ่อกับแม่ขาดไป แต่ว่ามีในรุ่นของเรา ก็นำมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้เป็นไปตามยุค ตามสมัย นำหลักการทางสถิติ ที่ได้เรียนมา มาจับกับธุรกิจที่บ้าน อะไรประมาณนั้น

ยิ่งถ้าหากว่าเป็นร้านที่มีชื่อเสียงด้วยแล้ว การจะต่อยอดทางธุรกิจก็อาจจะไม่ใช่เรื่องยาก เช่น อาจจะขายแฟรนไชส์ หรือเปิดสาขา 2 สาขา 3 แต่ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกันในเรื่องของเงินทุน แต่ถ้าหากว่าร้านมีชื่อเสียงจริงๆ มีหลายๆ เว็บไซท์เข้ามารีวิว มีลูกค้าเยอะ การที่จะนำชื่อเสียงของร้านมาเป็นเครดิตในการขอกู้ยืมเงินจากธนาคารเพื่อนำมาเป็นทุนก็น่าจะไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบล๊อกนี้ จะช่วยให้ลูกๆ เด็กยุคใหม่ เลือกอาชีพเพื่อต่อยอดธุรกิจของพ่อแม่เป็นอันดับแรก ก่อนที่จะเลือกไปทำงานกับคนอื่นในอาชีพที่ตัวเองได้เรียนมาแต่ก็เป็นได้แค่ "ลูกจ้าง"  บ้าง อย่าให้ธุรกิจของครอบครับเราจบลงในรุ่นพ่อแม่เราเลย หรือจะพูดให้ถูกคือ ธุรกิจนั้นจบลงในรุ่นเรานั่นแหละ เพราะเราไม่ต้องการที่จะทำต่อ...

#อย่าให้จบในรุ่นเรา

#ทุกอาชีพมีเกียรติ

By: KCAN