The family trip @Kannajaburi I

นานมากแล้วที่ไม่ได้ไปเที่่ยวตางจังหวัดด้วยกันแบบครบครอบครัว ตั้งแต่แม่ไม่ค่อยสบาย จนแกจากไป และลูกสาวคนที่ 2 ไปทำงานที่ออสเตรเลียอีก 1ปี...  นี่เป็นทริปแรกหลังจากที่ไม่ได้ไปมานานกว่า 2-3ปีเลย เป็นการเที่ยวเพื่อต้อนรับลูกกลับบ้าน 1เดือน ก่อนจะบินกลับไปทำงานต่ออีก 1ปีที่ออสเตรเลีย...

ทริปนี้ลูกสาวคนโตเป็นคนวางแผน เพราะเคยบอกว่าอยากไปมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ได้ไปซักที นั่นก็คือ อำเภอสังขละบุรี กาญจนบุรี  โดยลูกสาวขอให้ทุกคนลางานวันศุกร์ เพื่อจะได้ไปเที่ยวกันได้หลายวันมากขึ้น ซึ่งก็ต้องทำตามคำขอร้องของลูกสาว โดยทริปนี้จะเริ่มวันที่ 24/10/2025 - 26/10/2025 3วัน 2คืน

โดยวันที่ 24 ออกเดินทางกันประมาณ 8โมงกว่าๆ โดยคร่าวว่าจะไปถึงประมาณบ่ายสามโมง ถึง สีโมงเย็น   เพระระยะทางจากที่บ้านมาถึงอำเภอสังขบุรีจะประมาณสามร้อยกว่าเกือบสี่ร้อยกิโลเมตรเลยทีเดียว วันนั้นเราแวะกินข้าวเช้ากันง่ายๆ ที่ปั๊มน้ำมันบนถนนสาย 345 ก็เป็นข้าวเหนียวหมูปิ้ง กับอาหาร ขนม และน้ำในร้านสะดวกซื้อ เพราะว่าลูกสาวคนที่ 2 ทีกลับจากออสเตรเลียบอกว่าอยากกินอาหารในร้านสะดวกซื้อของไทย เพราะว่าที่ออสเตรเลียไม่มีขายเลยอยากกิน 

จากนั้นเราก็เดินทางต่อมาออกทีวงแหวนตะวันตก เพื่อขึ้นมอเตอร์เวย์สาย 81 ไปยังกาญจบุรี ซึ่งอยากบอกว่าลดเวลาเดินทางได้เยอะมากทีเดียว เราไปถึงตัวเมืองกาญฯ เวลา 10โมงนิดๆ เท่านั้น สถานที่ที่แรกที่แวะเที่ยวคือ ช่องเขาขาด ซึ่งเคยพาเด้กๆ มาครั้งนึงแล้วเมื่อ10กว่าปีก่อน ตั้งแต่สมัยที่โรงถ่ายภาพยนต์เรื่องสมเด็จพระนเรศวรดังมาก ตอนนั้นก็มาครั้งนึงแล้ว แต่ว่าเด็กๆ บอกว่าจำไม่ได้แล้ว ก็เลยแวะ ซึ่งการแวะในครั้งนี้ก็ทำให้ลูกสาวคนที่ 2 แปลกใจมาก เพราะว่าสถานที่แห่งนี้ถูกส่งเสริมและช่วยเหลืออย่างเป็นทางการจากประเทศออสเตรเลียทั้งหมด เป็นพิพิธภัณฑ์ทีมีชื่อว่า Hellfire Pass (Konyu Cutting), Thai-Burma Death Railway 

เท่าที่ผมจำได้ ก็ไม่แตกต่างจากสมัยก่อนมากนัก ทุกอย่างฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย แล้วแต่เราจะบริจาค  แต่ที่มีการพัฒนาขึ้นก็คือเรื่องการใช้เครื่องมือในการเล่าเรื่องประวัติศาสตร์  ซึ่งสามารถยิมได้ฟรี ที่ชั้นล่างของตัวอาคาร และนำไปสแกนตามจุดต่างๆ ที่เดินผ่าน โดยจะมี QR code ให้สแกนตามบริเวณต่างๆ เพื่อรับฟังการเล่าประวัติ ณ บริเวณนั้นๆ และมีให้เลือกได้หลายภาษา แต่คณะเราไม่ได้ยืมมา แค่เดินเก็บภาพบรรยากาศกันเฉยๆ โดยเราใช้เวลาไปประมาณ 30นาที จากนั้นก็มานั้นหากาแฟ ชาเขียว เค๊ก กินกันอีก 15นาทีได้แก้เหนื่อยจากการเดิน ก่อนจะออกเดินทางต่อ

หลงทาง...  ไปไกลกว่า 70กิโลเมตร...

จากความมั่นใจของคุณพ่อ พาทั้งครอบครัวขับรถหลงทางไปไกลกว่า 30กม.ไปกลับก็ 70กว่ากิโเมตรเลยทีเดียว ไม่รู้ตัวว่าออกจากเส้นทาง 323 เข้าไปทางอำเภอทองผาภูมิถนน 3272 ตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะจากแผนที่ใน Google ตอนที่ดูอยู่ที่ช่องเขาขาด จะวิ่งตรงตลอดตามถนนสาย 323 ไปจนถึงตัวอำเภอเมืองสังขละบุรีเลย เราก็วิ่งตรงตลอด ไม่เลี้ยวไหนเลย จนลูกสาวทักว่าทำไมเรามาทางนี้ เราไม่ได้กำลังไปอำเภอสังขละบุรีแล้วนะป๊า แต่เรากำลังไปหมู่บ้านปิล๊อก... ตอนนั้นก็เกือบบ่าย 3โมง เลยงงอยู่พักนึงจนหาที่จอดรถที่ปลอดภัยได้ ก็เปิดแผนที่ดู ซึงก็คือหลงมากว่า 37กิโลเมตร  แล้วก็กลับรถวิ่งย้อนกลับจนถึงทางเลี้ยวพื่อขับต่อบนถนน 323 มาถึงตรงจุดเลี้ยวก็สีโมงเย็น ลูกสาวก็บอกว่าแวะกินข้าวก่อนดีกว่า เพราะเที่ยงก็ไม่ได้กิน อีกอย่างคือปวดท้องฉี่กันด้วย เพราะไม่มีปั๊มน้ำมันเลย 

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ เราก็เดินทางกันต่อให้เส้นทาง 323 ใช้เวลาอีก ชัวโมงเศษ กว่าจะถึงอำเภอสังขละบุรี ประมาณ หกโมงกว่ากันเลย... หลังจากที่เช็คอินเข้าที่พักกันแล้ว ก็ออกมาขับรถชมเมืองยามเย็น แวะตลาดหาเครื่องดื่ม และขนมคบเคี้ยว แล้วก็แวะไปชมสะพานมอญยามค่ำคืนกันซักพัก พักใหญ่ๆ กว่าจะกลับเข้าที่พักอีกครั้งคือ 2ทุ่มกว่าๆ  ก็ทยอยกันไปอาบน้ำ พักผ่อนกัน บ้างก็ดูมือถือ บ้างก็ฟังเพลง วาดรูป บ้างก็อาบน้ำ ส่วนผมก็นั่งดื่มเครื่องดื่มเย็นๆ ซักขวด เป็นยานอนหลับ  สรุปวันแรกได้เที่ยวแค่ที่เดียว ส่วนที่เหลือก็คืออยู่บนรถกัน...

แล้วจะมาเล่าต่อในบล๊อกถัดไปสำหรับวันที่ 2 และ 3

Kannajaburi trip with family within 20sce.

By: KCAN