วันพุธที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2564

สงกรานต์ '64 วิถีโควิด


เป็นอีก 1 ครั้งที่ได้ไปเที่ยวด้วยกันครบทั้งครอบครัวท่ามกลางโรคโควิด-19 ระบาดจากสถานบันเทิงย่านทองหล่อ คงจะต้องขอบันทึกเอาไว้เพื่อความทรงจำ "ติดคนรวย แต่ซวยคนจน"

สาเหตุที่จะต้องไปเพราะว่า บ้านที่จองเอาไว้เขาไม่ให้ยกเลิก แต่ให้เลือนได้ไม่เกิน 2เดือน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอีก 2เดิอนข้างหน้าสถานการณ์ โควิดอาจจะรุ่นแรงมากกว่าทุกวันนี้ คนติดอาจจะเกิน 2,000คนต่อวัน ซึ่งตอนนี้ยังอยู่หลักไม่ถึง 1,000คน เลยคิดว่าออกไปเที่ยวเลยดีกว่า เพราะโอกาสเสี่ยงน่าจะน้อยกว่าอีก 2เดือนข้างหน้า เลือกสถานที่ที่ ไม่ค่อยมีคนรู้จัก และไปเท่าไหร่ เพราะว่าบ้านพัก ที่จองเอาไว้ก็อยู่ในโซน ป่าเขาแถวๆ หุบกระพง ซึ่งบอกเลยว่าเงียบจริงๆ 



เจ้าของห้องบอกว่า เขาโทรมาเลื่อนกันหมด ไปเป็นช่วงวันแรงงาน แย่เลยเพราะว่าอุตส่าห์จ้างเขามาทำความสะอาดเอาไว้ หมดแล้วดีที่ยังมีเรามาเที่ยวอยู่ 1หลัง ก็สอบถามว่าไม่กลัวโควิตรึที่ไม่เลื่อน? ก็บอกว่ากลัวอยู่ แต่คิดว่าสถานการณ์ไม่น่าจะดีขึ้นง่ายๆ แน่นอน ยิ่งช่วงเดือนหน้าน่าจะพบคนเป็นเยอะกว่านี้ และเดือนมิถุนายนก็จะเข้าหน้าฝน รับรองว่าถ้าคุ้มสถานการณ์ไม่ได้ในเดือนพฤษภาคม แล้วละก็ มิถุนายน ก็ยิ่งคุมไม่ได้แน่นอน เพราะหน้าฝนคนเป็นหวัดง่ายกว่าหน้าร้อนเยอะ 


คิดแบบนี้แล้ว เที่ยวเลยดีกว่า แค่ป้องกันตัวเองดีๆ ใส่หน้ากากอนามัยทุกครั้งที่ต้องออกจากรถ ล้างมือด้วยแอลกอฮอล์บ่อยๆ ส่วนแม่ผม ถ้าไม่จำเป็นก็ให้นั่งอยู่แต่ในรถ เวลากินข้าวก็เลือกร้านที่อากาศถ่ายเทได้สะดวก และคนไม่เยอะ



โดยวันแรกก็แวะตามร้านกาแฟ ทางผ่านจากปทุมธานีไปยังหุบกระพง และก็ปั๊มน้ำมันเพื่อเข้าห้องน้ำ และซื้ออาหารมากินบนรถ จากนั้นก็แวะเที่ยวที่อ่างเก็บน้ำหุบกระพง และอ่างเก็บน้ำห้วยแก้ว ซึ่งบอกได้เลยว่าไม่มีคนเที่ยวเลย ดีจริงๆ 


ในวันที่สองเราก็แวะเที่ยวตามทางกลับบ้าน โดยเลือกที่จะกลับทางถนนเลียบริมทะเลจากชะอำผ่านมาถึงวัดนอกปากทะเล ที่มีโบสถ์เป็นรูปเรือสำเภา ก็ได้จอกรถแวะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันเล็กน้อย




จากนั้นก็ไปต่อที่วัดทองนพคุณ เพื่อหาเที่ยวสะพานขวดน้ำที่แรกของประเทศ และหาของกินเล่น โดยส่งตัวแทนเป็น ภรรยา ลูกสาวคนโต และผมไปหาซื้อของกินในตลาด



เรียกว่าแต่ละสถานที่ เขาพยายามจัดงานกัน แต่ว่าไม่มีนักท่องเที่ยวไปเลยอ่ะครับ อย่างวัดทองนพคุณ เรียกว่ามีแค่ครอบครัวผมครอบครัวเดียวเลยล่ะมั้ง อยากบอกว่าสงสารพ่อค้า แม่ขายมาก อยากให้พวกรัฐมนตรีออกมาดูจัง. . . 



และขากลับก็แวะไปร้านดังในตัวจังหวัดราชบุรี ชื่อร้านคลายเครียด เป็นบ่อตกปลา ตกกุ้ง และร้านอาหารด้วย แต่ว่า บ่อตกปลา ตกกุ้ง ช่วงนี้เขาให้ปิด เพราะโควิตระบาด ให้เปิดได้แต่ร้านอาหาร แต่ก็นะ... ดูบรรยากาศตามรูปเลยครับ มีอยู่แค่โต๊ะเดียว ดีจริงๆ สำหรับเรา แต่สำหรับเจ้าของร้านคงจะกุมขมับอย่างแน่นอน วิถี New Normal ที่ประชากรรากหญ้าจะตายห่_ กันหมดจริงๆ 

อยากให้นายกฯ ออกไปดูโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง อย่าฟังแต่รายงานจากลูกน้องอย่างเดียว เพราะผู้นำที่ดี จะต้อง Plan-Do-Check-Action. และการ Check ที่ดีคือการออกไปสุ่มตรวจด้วยตัวเองบ้างครับ ตามที่คนญี่ปุ่นบอก 4จริง สถานที่จริง เวลาจริง เหตุการณ์จริง เรื่องราวที่เป็นจริง

สุขสันต์วันสงกรานต์ปี 2564 ที่เงียบดีจริงๆ
สงสารประเทศไทย มีผู้นำประเทศแต่เหมือนไม่มี...

ไม่มีความคิดเห็น: